Vücutta peptit eksikliği düşük bağışıklığa ve enfekte edilmesinin kolay yanı sıra yüksek mortaliteye neden olacaktır. Bununla birlikte, modern immünolojinin hızlı gelişimi ile insanlar peptit besin ve bağışıklık arasındaki ilişkiyi yavaş yavaş biliyorlardı. Bildiğimiz kadarıyla, vücuttaki peptit yetersiz beslenmesi, bağışıklık organlarının hipoplazisine ve atrofisine neden olabilir ve hücresel bağışıklık ve humoral bağışıklık üzerinde ters bir etkiye sahip olabilir.

Peptit eksikken vücut bağışıklığı değişecektir. İki neden olabilir:

(1)Birincil yetersiz beslenme. Gıda düşük protein içeriği veya zayıf protein kalitesi içerir, bu da az peptit proteini elde eder.

(2)İkincil yetersiz beslenme. İnsan vücudu proteini bozar, yani proteini sindirme yeteneği zayıftır ve emilim de zayıftır. Yani, vücudun peptitleri, zayıf absorpsiyonu, uygun olmayan kullanım veya aşırı atılımı sentezlemesine neden olan bazı hastalıklara ikincildir.

Peptit yetersiz beslenmesi, zayıflama, ödem ve yorgunlukta ifade edilen şiddetli beslenme eksikliğidir.

(1)Zayıflama, tıpkı insan iskeleti gibi şiddetli kayıp kilosu, subkutan doku kaybı ve vücut kaslarının ciddi kaybı ile karakterizedir.

(2)Örem, kas israfı, genişlemiş dalak, genişlemiş karaciğer, azalmış karaciğer fonksiyonu, düşük direnç, artan insidans ve bakteriyel enfeksiyonların mortalitesi ile karakterizedir.

(3)Yorgunluk uyuşukluk, zayıf uyku, trans, göğüs gerginliği, nefes darlığı, rahatsızlık vb. İle karakterizedir.

Genel olarak, peptit yetersiz beslenmesi olan kişilerin bağışıklık fonksiyonu normal seviyeden daha düşüktür. Belirli performans aşağıdaki gibidir:

Timus ve lenf düğümleri: Peptit yetersiz beslenmesinden muzdarip ilk organlar ve dokular timus ve lenf düğümleridir. Timusun büyüklüğüazalmış, ağırlık azalır, korteks ve medulla arasındaki sınır belirsizdir ve hücre sayısı azalır. Dalak ve lenf düğümlerinin boyutu, ağırlığı, doku yapısı, hücre yoğunluğu ve bileşimi de belirgin dejeneratif değişikliklere sahiptir. Enfeksiyon eşlik ederse, lenfatik doku daha da küçülecektir. Deneyler, peptit beslenmesinde peptit beslenmesinde peptit beslenmesini takviye ettikten sonra timus dokusunun normale dönebileceğini göstermiştir.

Hücresel bağışıklık, T lenfositleri tarafından üretilen bağışıklığı ifade eder. Peptit beslenmesi eksik olduğunda, timus ve diğer dokular büzülür ve T hücrelerinin büyümesi etkilenir. Hücresel bağışıklık fonksiyonundaki düşüş sadece T hücresi sayısında bir azalma olarak değil, aynı zamanda arızalarda da ortaya çıkar.

Humoral bağışıklık, iç B lenfositlerinin neden olduğu bağışıklık anlamına gelir. İnsan vücudunda peptit protein beslenmesinden yoksun olduğunda, periferik kandaki B hücresi sayısında neredeyse hiçbir değişiklik yoktur. Fonksiyonel deneyler, peptit beslenme bozukluğu derecesine bakılmaksızın, serum konsantrasyonunun normal veya biraz daha yüksek olduğunu, özellikle de enfeksiyonla eşlik ettiğinde ve peptit eksik olduğunda immünoglobulin üretiminin daha az etkilendiğini göstermiştir, bu nedenle önemli bir Antikorlara karşı savunma işlevi.

Tamamlayıcısistemopsonizasyon, bağışıklık bağlanması, fagositoz, beyaz kan hücrelerinin kemotaksisi ve virüslerin nötralizasyonu dahil olmak üzere bağışıklık tepkisinin teşvik edilmesi etkisine sahiptir. Peptit proteini beslenmesi eksik olduğunda, toplam tamamlayıcı ve tamamlayıcı C3 kritik bir seviyededir veya azalır ve bunların aktivitesi azalır. Bunun nedeni, tamamlayıcı sentez oranının azalmasıdır. Enfeksiyon antijen bağlanmasına neden olduğunda, tamamlayıcı tüketimi artar.

Fagositler: Şiddetli peptit proteini beslenme eksikliği olan hastalarda toplam nötrofil sayısıVeİşlevleri değişmeden kalır. Hücrelerin kemotaksi normaldir veya hafifçe yavaşlar ve fagositik aktivite normaldir, ancak hücreler tarafından yutulan mikroorganizmaların öldürme yeteneği zayıflar. Peptit zaman içinde desteklenirse, fagositlerin fonksiyonu bir veya iki hafta sonra kademeli olarak geri yüklenebilir.

Diğer bağışıklık sistemleri: Bazı spesifik olmayan savunma yetenekleri de peptit aktif besin maddeleri eksik olduğunda, plazma, gözyaşları, tükürük ve diğer salgılarda azalmış lizozim aktivitesi, mukozal epitel hücrelerinin deformasyonu, mukozal ikmal ve Cilya hareketindeki değişiklikler gibi önemli değişikliklere sahiptir.tİnterferon üretiminin azalması vb.